Vanochtend hebben we uit de kinderbijbel gelezen, het verhaal van het laatste avondmaal en hoe Jezus gevangen werd genomen en Petrus hem 3x verloochend heeft. We praten erover.
Wat mij vooral opvalt is dat Petrus - die in de tuin zoveel moed vertoonde dat hij in zijn eentje bereid was het op te nemen tegen een hele groep gewapende soldaten - nu op de binnenplaats als Jezus gevangen genomen is zo laf is. Als hij dat door heeft is hij zo teleurgesteld in zichzelf! En ik denk: ja, soms denk ik dat ik heel goed bezig ben en dan doe ik ineens iets ongelooflijk doms. Dat valt mij dan ook zo ontzettend van mezelf tegen. Ik wist beter, ik kon beter en toch ging het mis.
Mijn oudste zoon is vooral onder de indruk van de soldaten die omvielen toen ze Jezus gevangen wilde nemen. Wat een ongelooflijke boodschap: dat Jezus zich gevangen liet nemen. Hij had op ieder moment zijn macht kunnen gebruiken om de gang van zaken stop te zetten: toen hij gevangen genomen werd, toen hij bespot en geslagen werd, toen hij het kruis droeg en zich liet ophangen. Hij kon het tegenhouden (Hij is tenslotte God), maar Hij deed het niet. Het is oneindig veel moeilijker om jezelf doelbewust niet in bescherming te nemen als je dat wel kunt (probeer maar eens niet terug te slaan terwijl iemand je een klap in het gezicht geeft - je denkt dat je het kunt, maar op het moment dat je geslagen wordt reageer je al zonder er zelfs over na te denken).
Mijn 2e zoon vond het mooi dat Jezus het oor van de slaaf van de hoge priester er weer aan zette. Hij kwam mee om hem gevangen te nemen... en toch hielp Jezus. Zijn vijand, die hielp Hij. Jezus kan alles weer goed maken en Hij is bereid dat ook te doen voor mensen die Hem kwaad gezind zijn.
De Voetwassing (Johannes 13: 1-20)
's Middags, als de kinderen uit school komen lezen wij weer uit de Bijbel over de voetwassing.
Voordat Jezus en zijn discipelen aan tafel gingen liggen voor het avondmaal heeft Jezus de voeten van de discipelen gewassen. Zij waanden zich te goed voor deze taak, maar Jezus zei (vers 14-15):
Als ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Ik heb een voorbeeld gegeven; wat ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.
We bespreken dit samen. Is het de bedoeling dat wij elkaars voeten gaan wassen? En niet alleen van elkaar, maar ook van anderen? Of bedoelde Jezus hier iets anders?
Wij besluiten als gezin iets voor iemand anders te doen. Om anderen te dienen zoals Jezus ons diende. We maken een plan om later in de week uit te voeren.
Het Heilige Avondmaal (Marcus 14:12-31)
's Avonds hebben we samen het avondmaal gevierd. Mag dat eigenlijk wel? Lees hier over kinderen en het heilig avondmaal.
De avondmaal bestaat uit afbakbroodjes en druivensap. Een kind vriendelijke versie van hoe we het in de kerk vieren. Ik weet dat hierover de meningen verschillen, maar persoonlijk denk ik dat Jezus de vorm minder belangrijk vindt en er vooral naar verlangt dat wij heel bewust aan Hem denken.
Eerst zingen we 'Denk aan mij' (hier is een redelijk stuk van het lied te horen)
Denk aan mij, denk aan mij
met dit brood en deze wijn
Denk aan mij, denk aan mij
eens zullen wij weer samen zijn.
Dek de tafel, maak het feestmaal klaar
voor het laatst zijn wij zo bij elkaar (2x)
Met dit brood en deze wijn
Iedere keer zullen wij weer samen zijn (2x)
Van de CD 'Het is Pasen' van Kids Crew |
Mijn man neemt een beker met druivensap, dankt God en zegt (vs.17) "Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. Want ik zeg jullie: vanaf nu zal ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is." Om de beurt drinken wij een slokje uit de beker.
Vervolgens neemt hij een brood, dankt God, breekt het en deelt het aan ons uit. Dan zegt hij (vs. 19) "Dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken."
Nu gaan wij samen eten: soep en brood.
Na het eten neemt mijn man opnieuw de beker en zegt "Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt."
Wij bespreken dit met elkaar.
Wij sluiten af met het favoriete paasliedje van mijn oudste zoon: Hij is de rots. (Hier op YouTube te beluisteren)
Hij is de rots (Hij is de rots)
Waar ik op sta (Waar ik op sta)
Hij is de weg (Hij is de weg)
Waar ik op ga (Waar ik op ga)
En ik zal voor Hem zingen, voor Hem zingen
Zolang ik leef
In het begin (In het begin)
Was Hij het woord (Was Hij het woord)
Hij was bij God (Hij was bij God)
En het woord was God (En het woord was God)
En ik zal voor Hem zingen, voor Hem zingen
Zolang ik leef
Hij is het licht (Hij is het licht)
Dat altijd schijnt (Dat altijd schijnt)
Van het begin (Van het begin)
Tot aan het eind (Tot aan het eind)
En ik zal voor Hem zingen, voor Hem zingen
Zolang ik leef
Hij is de rots...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten