donderdag 11 september 2014

Het fijne van thuisblijfmoeder zijn!

Ik ben alweer bijna 6 jaar thuisblijfmoeder. Hoe vind ik het om thuisblijfmoeder te zijn? Na 6 jaar kan ik oprecht zeggen: veel ups en een paar downs. Maar het was niet altijd zo. Het is een heel proces geweest.


Toen mijn man en ik trouwden en aan een gezin begonnen te denken wist ik dat ik nooit full time thuis moest zitten. Ik ben chaotisch in mijn hoofd en heb daarom behoefte aan een externe vorm van structuur. Ik heb verder een groot behoefte aan zelf bezig zijn (niet met anderen). We spraken af dat ik part time zou blijven werken (3 dagen) en hij full time (5 dagen). Anderhalf verdieners dus met 2 dagen opvang voor de geplande kinderen. Leek mij ideaal.
Maar het leven loopt niet altijd zoals je plant: Life is what happens when you're busy making other plans.

Mijn man begon een eigen bedrijf. Het opstarten daarvan kostte heel veel tijd. Full time werken werd 6 dagen per week. Aan mijn kant werd mijn contract tot tweemaal niet verlengd omdat ik niet meer wilde gaan werken dan waarvoor ik oorspronkelijk was aangesteld. De opvangkosten van de kinderen (we hadden er intussen 2) betaalden wij grotendeels uit eigen zak i.v.m. de eigen zaak en waren torenhoog. En onze jongste sliep SLECHT (10x per nacht opstaan was normaal). In overleg besloten wij daarom dat ik thuis zou blijven. Het was niet het beste voor mijzelf, maar wel het beste voor ons gezin op dat moment.

Het heeft mij veel moeite gekost om mijn draai te vinden. Om te leren structuur aan te brengen in de dag. Om te leren hoe ik rust kon vinden als mijn kleine jongens de hele dag en nacht aan mij hingen. Om te leren tevreden te zijn wanneer ik zelfs maar 1 ding van mijn lange wensen/to-do lijstje gedaan kreeg. Om te leren genieten van het moment, van het zijn met de kinderen, van het samen leuke dingen doen - en de dingen die dan niet gedaan werden los te laten. Morgen is er weer een dag.
Mijn leven is nog steeds een voortdurende zoektocht naar structuur, naar ritme en regelmaat, maar ik voel mij enorm gezegend dat ik mijn kinderen zo intens en van zo dichtbij heb mogen meemaken.


Het fijne van thuisblijfmoeder zijn is:
  • dat ik de kinderen zo intensief meemaak. Ik ken ze door en door. Ik zie hun eerste stapjes, hoor hun eerste woordjes, oefen met hen en speel met hen en zie ze groeien en ontwikkelen.
  • dat ik zoveel invloed kan hebben op de kinderen. Niet alleen maak ik hen veel mee, maar zij maken mij ook veel mee. Ik ben hun grote rolmodel. Ik kan je zeggen dat er niets is wat meer motiveert om voortdurend je beste beentje voor te zetten dan het besef dat mijn kinderen mijn gedrag, mijn houding, mijn voorbeeld bij mij afkijken. 
  • alle leuke dingen die ik met hen kan ondernemen. De uitjes, de spelletjes, de knutselprojecten, de fiets- en wandeltochten. Lekker samen op de bank boekjes voorlezen. Gezellig samen koekjes bakken en bij de buren rondbrengen. Veel lachen tijdens de dagelijkse stoeipartijen.
  • dat ik zoveel van hun verwondering mee mag maken. Als we samen de natuur ontdekken, of gewoon in het huishouden bezig zijn. Alles is nieuw voor hen, voor alles is tijd en aandacht. Hun verwondering brengt nieuwe waardering in mijn eigen leven.
  • dat ik voortdurend wordt uitgedaagd om nieuwe rollen op mij te nemen. Wie had ooit gedacht dat ik privé zweminstructeur zou worden? Of scouting leider? Of kinderfeestjes organisator? Of remedial teacher? Ik leer zoveel nieuws en kan mijn creativiteit zo goed kwijt in al het materiaal dat ik zelf ontwikkel om mijn kinderen te ondersteunen waar nodig. Heerlijk!
  • dat ik tijd heb voor vrijwilligerswerk. Er zijn in de wereld zoveel goede doelen die nooit van de grond zouden komen als er geen vrijwilligers waren. Het is zulk dankbaar werk omdat je erin gelooft, er achter staat, er passie voor hebt. Ik geniet ervan om anderen te helpen op allerlei wijzen. Dat was vroeger al mijn grote droom - en ik heb ontdekt dat je dat in je werk, maar ook buiten betaald werk om heel goed kunt verwezenlijken.
  • de vrijheid om je eigen planning te maken, om je eigen prioriteiten te stellen. Elke munt heeft 2 kanten. Deze vrijheid is mijn grootste uitdaging en tegelijkertijd ook iets waarvan ik geniet. Ik kan nog steeds niet goed antwoord geven op de vraag 'Wat doe je eigenlijk de hele dag?', maar vervelen doe ik mij nooit. Er is altijd meer dan genoeg te doen en ik spring met groot plezier van het ene naar het andere project - net hoe mijn pet staat en wat er op dat moment nodig is. 

Voor mijn gezin zijn er ook voordelen:
  • ik ben er altijd. Voor de kinderen is dat handig - vriendjes kunnen altijd komen spelen. En gezellig - ze kunnen gewoon thuis eten en als ze 's middags thuis komen is er altijd iemand die klaar staat met wat lekkers en een knuffel. 
  • ik heb tijd. Om dingen met hen te doen die ze graag willen. Of om hen naar plekken of mensen te brengen (clubs, sociale gelegenheden etc). Om hen te helpen met huiswerk of andere zaken waarbij ze wat hulp kunnen gebruiken. En om hen dingen te leren zodat ze nog zelfstandiger worden.
  • ik schep veel voorwaarden. Verjaardagskaarten, Kerstkaarten, Afspraken maken, Boeken en films zoeken die hun geesten stimuleren, Gezinsmomenten inhoudelijk vormgeven en plannen, Waken over bijbellees momenten, De foto's, filmpjes en verslagen voor het onthouden van al die leuke momenten etc.


1 opmerking:

  1. Hoi, wat leuk om je verhaal te lezen! Zou je misschien tijd en zin hebben om mee te werken aan een interview (via de mail) voor de Thuisblijfmoedersite? In onze rubriek Thuisblijfmoeders vertellen vrouwen over hun keuze om fulltime te moederen. Jouw verhaal zou hier prachtig bij passen.

    Als je wilt meedoen, kun je me mailen op tbm@thuisblijfmoeders.nl

    groetjes,
    Nicole Orriëns
    http://www.thuisblijfmoeders.nl

    BeantwoordenVerwijderen