Ik zie zoveel licht, ik zie de hemel geopend en ik zie Jezus!

Mw. Gien Karssen - een ongelooflijk bijzondere vrouw.

Toen mijn moeder amper 20 was werd Mw. Karssen haar geestelijke moeder. En sinds dien is zij altijd in gebed betrokken geweest bij het leven en de bediening van mijn ouders.

Het waren de verhalen van mijn moeder waardoor ik haar leerde kennen. Zij was een geloofsheld voor mij. Niet in de tijd dat ze het meeste gepresteerd heeft (vele boeken geschreven, internationale bekendheid, eerste Navigator van Nederland etc). Nee, ik ging pas echt luisteren naar mijn moeders verhalen toen Mw Karssen al heel oud was... de laatste jaren.

foto van www.EO.nl

Wat mij zo bijzonder voorkwam was het beeld van een hele oude lichamelijk zwakke vrouw die vrijwel niets meer kon en in alles van anderen afhankelijk was. Een vrouw die dagelijks veel pijn leed. En dan de tegenstrijdige innerlijke KRACHT dat zij toonde - om te luisteren, om te denken, om invloed te hebben daar waar zij was en, om te bidden!
Paulus schreef 'Als ik zwak ben, ben ik sterk' en ik zag dat in de verhalen die ik over Mw. Karssen hoorde. Zij was die laatste jaren zeer zwak, maar God in haar en door haar was STERK, heel sterk.

Een van de dingen die zij kon, heel goed kon, was bidden! Zij bad. Voor heel veel mensen. Zelfs voor mij en mijn gezin, al heb ik haar zelf nooit ontmoet.

En dat gebed heb ik gevoeld. Er zijn talloze momenten in mijn leven geweest dat ik op onverklaarbare wijze gewoon wist - er wordt voor mij gebeden. Ik voelde mij letterlijk gedragen door gebed. En als mijn moeder dan later vertelde over Gien Karssen en dat zij ook naar mij gevraagd had dan wist ik: het was haar gebed die mij toen droeg.
Ik ben daar altijd heel dankbaar voor geweest. Wat een onverdiende zegen!

Wat een voorbeeld ook van betrokkenheid en liefde, niet alleen voor haar vrienden en kennissen, maar ook hun families.
En wat een getuigenis over de kracht van gebed!
Bidden kost je niets... behalve een beetje tijd. Maar wat een kracht gaat er vanuit als je bidt. 

Hieronder citeer ik een deel van het overlijdensbericht dat de huidige directeur van de Navigators Bernard Terlouw rond mailde en waarin je iets kunt lezen over het leven van Gien Karssen.

Gien was de eerste Navigator in Nederland. In 1948 was zij de vertaalster toen de oprichter van de Navigators, Dawson Trotman, in Nederland sprak op een weekendconferentie. Haar man Aart was in kamp Neuengamme omgekomen zodat ze na een huwelijk van slechts weken op haar 25e al weduwe was.

Haar hele leven heeft Gien vervolgens gewijd aan de opdracht van Jezus om discipelen te maken. Ze heeft een aantal boeken geschreven, die in binnen en buitenland, ontelbare mensen hebben geholpen en aangespoord.  Haar hele leven was zij getuigenis van wat een persoonlijke relatie met Jezus betekent. En ze heeft bovendien, als rechtgeaarde Navigator, altijd geprobeerd om mensen te helpen niet alleen zelf te groeien in hun wandel met God, maar ook om mensen toe te rusten weer anderen te helpen.

Voor haar veelzijdige bediening kreeg Gien  een koninklijke onderscheiding .

In 2011 was Ds. Van der Veer op bezoek bij Gien en werd deze bijzondere uitzending gemaakt van Nederland Zingt Op Zondag. (Klik hier (EO) of hier (Uitzending gemist) om deze uitzending te bekijken). 

In die uitzending vertelt  John de Geus hoe hij door Gien werd aangesproken en uitgedaagd. Vijftien jaar geleden kwam hij tot geloof  en raakte hij nauw bevriend  met haar. Hij heeft dagelijks voor haar gezorgd en was er bij toen zij gisterenmiddag steeds zwakker werd. John vertelde me hoe indrukwekkend haar laatste momenten op aarde  waren. Want hoewel ze al vele jaren blind was zei ze plotseling: 'Ik zie zoveel licht, ik zie de hemel geopend en ik zie Jezus!” Zo is zij gestorven. 

Gien Karssen is nu bij Jezus. Zij lijdt geen pijn meer.
Maar hier op aarde laat ze een leegte achter.